Ask the publishers to restore access to 500,000+ books.
Πάντοτε νύχτα ταξιδεύουν τα μεγάλα χαίρε, τα
έχε γεια,καλότυχοι οι νεκροί που ξαγρυπνάνε, τις
κορυφές, τ’ακροκεραύνια περιπλέοντας, τις λόχ-
μες μιας απύθμενης υπνολαλίας,
κι όπως λιοντάρι στα στενά δε χόρτασε, το συννε-
φάκι αυτό τούς σημαδεύει, την κόψη ανάβοντας,
το ανάστημα, μελαχρινό, το βλέμμα που ήταν—
Σαν να πεθύμησαν τη δροσερή φυγή, το αλγεινό
των αρωμάτων σε κλεισμένους χώρους, τον ταπεινό
αιγιαλό,
τη φοβερή φωλιά του ύπνου φεύγοντας, το λίγο
των ονείρων.
……………………………………………..
Για πάντα δεν είναι κανείς, ούτε διαρκεί, κανείς
δε θα’ρθει απ’την άλλη όχθη, στις εκβολές βρα-
δυπορώντας με φωτιές.
Κι ανίσως το βραδάκι, στα σβηστά, με αδειανό
σακούλι ξεπεζεύει, πάλι απόξενος, δεν εννοεί, και
λιποτάκτης δεν μπορεί ούτε γνωρίζει.
ΤΖΕΝΗ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ
Από τη συλλογή «Μ’ένα στεφάνι φως»